Een terugblik vanuit Nederland

14 november 2015 - Soddo, Ethiopië

We kunnen alle vijf terugkijken op fantastische weken in het Soddo Christian Hospital. Ethiopië is een kleurrijk land, met mooie en hartelijke mensen. We hebben kunnen doen, waar we ons thuis op hebben voorbereid ...en nog véél meer! 
Lesgeven in het Healthcare centre aan enthousiaste Health Extension Workers door Thea en Marieke, lesgeven door Anne Marie aan de verpleegkundigen van de kraamafdeling en de Intensive Care. Het bijzondere was dat er op de afdeling een oude dame was opgenomen die geopereerd is door Kirsten. Deze dame kwam in een slechte conditie op de operatiekamer en de buikwond is helaas gaan infecteren. Anne Marie heeft onze Ethiopische collega's goede en praktische instructies kunnen geven. 
Kirsten heeft veel spreekuur gedaan en geopereerd. Op de OK heeft ze al opererende veel kennis kunnen overbrengen aan OK- verpleegkundigen, chirurgen in opleiding en Healthworkers. Evenals Toon (Tonio genoemd) die een graag geziene gast was. Hij was in zijn OK pak behalve op de OK overal in het ziekenhuis te vinden was, waar maar een mooie foto gemaakt zou kunnen worden. De Ethiopiërs zijn ijdeltuiten en gaan graag op de foto! Het liefst ontvangen ze van Toon een Palaroidfotootje als souvenir. 


Tot mijn voldoening zag ik bij deze terugkomst dingen die nu een gewoonte zijn geworden en waar ik 2 jaar geleden heel veel tijd en energie aan besteed heb. Er worden iedere dag schone lakens op de bedden gelegd en schone nachtjaponnen uitgedeeld. Na de bevalling wordt er een maandverband verstrekt. Er worden consequent wegwerphandschoenen gebruikt bij handelingen met patiëntencontact en de heater wordt tijdens iedere bevalling aangedaan om de ruimte te verwarmen. De wasvrouw is verantwoordelijk voor de wasmachine en zij zorgt ervoor dat de was weer netjes in de kast komt. Ook wordt de deur die ik 2 jaar geleden heb laten maken om de verloskamer a pf te kunnen sluiten, zeer consequent gebruikt. Er wordt gelet op de privacy van de barende vrouw en veel familie en andere bezoekers worden achter de deur gezet;-) 


Deze keer hebben we veel aandacht besteed aan de logistiek. Alles bijtijds klaar zetten voor de bevalling zodat je geen kostbare tijd kwijt zult zijn aan  door zoeken en ophalen. Bijv. een beademingsballon klaarleggen die al aangesloten is op een zuurstoffles en zorgen dat er geen onnodige dingen staan op een plek waar je evt een slecht kind moet verzorgen of reanimeren. De verpleegkundigen kregen veel plezier in het opruimen en netjes houden van de verloskamer en weeënkamer. We hebben een kast gekocht voor op de verloskamer die afgesloten kan worden. Hier zitten alle dingen in die evt. voor de bevalling nodig zijn zoals navelklem, instrumenten, medicijnen, spuiten, naalden, infuussystemen, stoffen luiers, mutsen, rompertjes etc. Dit lag eerder allemaal in een kamertje dat altijd op slot zit. De verpleegkundige moest eerst een sleutel halen op het kantoor, dan rennen naar dat kamertje en vervolgens op een draf naar de verloskamer. Dit nam veel kostbare tijd in beslag. Iedereen vindt de kast prachtig en vooral erg handig. Ook hebben we veel gesproken over dingen die bijtijds besteld moeten worden en niet pas als iets op is of kapot is, kortom vooruit denken. Dit is erg moeilijk voor een Afrikaan die gewend is om 'in het nu' leven. 
Ook hebben we de stoffen luiers geïntroduceerd. De moeders en de verpleegkundigen zijn er blij mee. De wasvrouw zet emmers met water klaar en wast ze regelmatig in de tweede wasmachine die we hebben aangeschaft. Daarna worden ze netjes gevouwen en weer klaargelegd op stapeltjes.


Er zijn prachtige bevallingen geweest, maar we zijn ook dingen tegengekomen die we in Nederland niet meer zien en soms erg moeilijk zijn. Zoals de mw. die bij 32 weken voor het eerst komt en haar kind ligt in stuit. Het kindje heeft een waterhoofd en er is nauwelijks hersenweefsel te zien. I.o.m. de kinderarts en de ouders wordt besloten deze bevalling in te leiden. Dit zal betekenen dat dit kind deze bevalling niet zal overleven ( of het sterft voortijdig ofwel het sterft a.g.v. het aanprikken van het hoofdje, waarna het vocht af zal lopen) Hier liggen we 's nachts wakker van, dit zijn moeilijke dingen. We hebben in deze 2 weken 5 situaties meegemaakt waarbij het kindje in de baarmoeder of net na de geboorte is overleden. Een andere schrijnende casus is van het jonge meisje dat met een forse bloedarmoede bij Kirsten komt. Ze blijkt in de rivier te hebben gespeeld en kreeg hierdoor bloedzuigers in de vagina...
Het vreemde is dat je het allemaal ziet, hoort en handelt, maar dit thuis in Nederland pas kan verwerken. Het zijn allemaal erg veel indrukken... Vooral in de context van de armoede, waardoor bepaalde operaties niet mogelijk zijn voor patiënten. 


Thea en ik hebben goede gesprekken gevoerd met Allison Karnes( vrouw van Dr. Mark) over het nieuwe naaiatelier. Het gebouw is nu klaar en we hebben het kunnen bewonderen. Een heel ruim, licht en degelijk gebouwd naaiatelier. We hebben gesproken over de benodigdheden. Allison stelt zich erg bescheiden op tijdens het gesprek en vraagt zeker niet teveel. Ze is tegen een probleem aangelopen en legt dit uit. De kosten voor een set maandverband zijn 120 birr, dit is zo'n €5. Dit bestaat uit 2 goede broekjes, 10 katoenen verbandjes, en een tasje. De vaders willen dit echter niet betalen voor hun dochters. De prijs moet flink naar beneden. En ze hebben de verbandjes al goedkoper laten maken door een ander model te maken en een andere stoffenfirma te benaderen.  Na veel slapeloze nachten heeft ze besloten ze voor 50 birr te gaan verkopen, maar dan komt ze wel geld tekort... Ze timmert flink aan de weg ondertussen, door langs veel scholen en universiteiten te gaan en voorlichting te geven. Thea en ik zijn ontzettend blij dat ze dit geheel vrijwillig wil doen en daarmee zoveel meisjes helpt. We willen haar daarbij graag ondersteunen en hebben afgesproken dat we bekostigen: 3 grote werktafels, een extra trapnaaimachine voor als het stroom uitvalt, planken voor aan de muur, een kast die afgesloten kan worden, goede stoelen voor de naaisters en een jaarsalaris voor de 4 naaisters. We hebben het afgerond naar boven voor evt. onvoorziene uitgaven en kwamen op een bedrag van bijna €8000. Allison was zichtbaar geraakt door deze gift. 


Een tweede vraag waar we goed over na moesten denken kwam van Bekalu. Hij is verloskundige en hoofd van de kraamafdeling en verloskamers. Hij wil heel graag een Masterstudie doen aan de universiteit van Soddo en zoekt een sponsor. In Ethiopië wordt dit helaas nooit betaald door het ziekenhuis. We hebben eerst een gesprek gehad met Bekalu en Dr. Mark over de waarde van deze opleiding voor de kraamafdeling. Er zit een gedeelte organisatie en management in de opleiding en dit lijkt ons zeer waardevol. We hebben besloten om de opleiding te bekostigen, maar wel met een aantal voorwaarden. We willen graag dat Dr Mark hem gaat coachen en dat de financiën via hem lopen. Ook hebben we afgesproken dat Bekalu 2 jaar na de diplomering blijft werken als hoofd verloskamers in het SCH. Bekalu is inmiddels enthousiast begonnen! 


Tijdens één van de laatste avonden hebben we besloten om weer terug te keren naar deze prachtige plek waar we veel kunnen betekenen voor de Ethiopische gezondheidszorg met de kennis die we hebben. De collega's op de verloskamer en de OK staan open voor nieuwe informatie en willen hun best doen om zich aan te passen t.b.v. betere zorg. Het  is een leuk en enthousiast team. We hebben nog een tijdje om ons er rustig op voor te bereiden want áls we gaan, is dit pas over 2 jaar. 


Via deze weg wil ik u mede namens Kirsten, Thea, Anne Marie en Toon héél hartelijk danken voor uw belangstelling en steun en ook voor de lieve kaarten, mailtjes en berichten! Dit hebben we alle vijf enorm gewaardeerd en hebben ervan genoten! 


Jos en ik gaan zo aan de Ethiopische koffie. Niet zo'n kopje voortreffelijke koffie met een koffieceremonie, maar met één druk op de knop van het Jura apparaat ;-) 


Hartelijke groet, Marieke
 

Foto’s

4 Reacties

  1. Germienke:
    14 november 2015
    Mooie terugblik, Marieke. Alles is weer een beetje geland bij je zo te horen. Hartstikke goed dat jullie over twee jaar weer gaan. Dat worden vast weer allerlei acties om geld in te zamelen.... Maar denk je nu werst eens even een poosje aan jezelf, Jos en de kinderen?
  2. Heleen Klumpenhouwer:
    15 november 2015
    Jullie allemaal bedankt voor het delen van de prachtige, indrukwekkende verhalen en bijbehorende foto's!
    Fijn dat jullie zoveel hebben kunnen doen.
  3. Annemiek:
    19 november 2015
    Gaaf om het zo van de zijlijn mee te kunnen volgen groetjes Annemiek
  4. Jos en Miriam Kok.:
    25 november 2015
    Geweldig wat jullie daar allemaal hebben gedaan.
    Met erg veel plezier jullie reisverslag gelezen. Marieke Top,
    en natuurlijk ook jouw collega's.
    Groeten Jos en Miriam.